We gaan terug naar de zomer van 2020 en tevens mijn laatst bezochte voetbalwedstrijd. Iets waar voorlopig helaas geen verandering in lijkt te komen. Een voetbalvakantie in Polen met drie duels uit de vierde divisie en dat tijdens de Covid-periode. De laatste van deze drie betrof Piast Zmigrod. Nietsvermoedend gingen wij naar een thuiswedstrijd van deze club en het bleek een absolute voltreffer te zijn betreft de sfeer, het spel op het veld en nog meer. We hadden echter wel een valse start, aangezien we als buitenlanders in het uitvak werden gegooid. Nu, een half jaar later, mag ik mij de eerste buitenlander ooit noemen met een officieel wedstrijdshirt van de club. En dat inclusief de bedrukking achterop met nummer 98 en de naam van de fantastische flankenflitser van Piast Zmigrod: Eryk Moryson.
Het avontuur in Zmigrod was dus het einde van een drieluik aan wedstrijden van vierde divisie clubs in Polen. We waren al behoorlijk verwend aangezien Stal Brzeg won met 7-1 en Sleza Wroclaw met 2-1 voor een stunt zorgde in de beker. Net zoals bij de andere clubs wisten we ook helemaal niets van Piast Zmigrod, enkel namen we een korte blik of er wel iets van stadion aanwezig was. Zmigrod zelf was bijzonder uitgestorven toen we door de stad liepen van het station naar het stadion. Alle supermarkten waren dicht, niemand was op het plein en het leek dus op momenten een ware spookstad. Het enige teken van leven was te bekennen in een kerk waar een trouwerij aan de gang was. Daarachter was een gigantische begraafplaats, supermarkt Biedronka en nog een stukje verder het Stadion OSiR w Żmigrodzie.
De laatste tunnel naar het stadion bracht ons bij een buitenzwembad. Het Aquagrod stond pal naast de club, tezamen met een skatepark. Het zwembad was dicht maar alsnog stond er bij het loket een rij met allemaal mannen. Dat was wel duidelijk, hier moest de kaartverkoop zijn. Slechts twee euro en twintig cent voor een kaartje is echt geen geld. Opgetogen liepen we naar de ingang van het stadion maar hier mochten we niet in. We werden naar een zij ingang gestuurd. Wat we toen aantroffen was meer een stal dan een plek voor supporters. Toen viel bij ons het kwartje, dit was het uitvak. Als we links van ons langs het clubgebouw keken zagen we een indrukwekkende tribune staan waar alle thuissupporters zich bevonden. Na enkele minuten besloot ik te gaan praten met een beveiliger die voor de ingang van het uitvak bleef staan, wij wilde niet in dit vak blijven. Er werden meerdere beveiligers bij gehaald en vragen gesteld over wat we in Zmigrod deden en bij deze club te zoeken hadden. De beveiligers vonden het maar grappig, drie jongens die vanuit het verre buitenland helemaal naar Zmigrod komen voor een wedstrijdje in de vierde divisie van Polen. Dit hadden ze nog nooit gezien, zo leek het.
Na enige tijd en erg gebrekkig Engels van de Poolse kant, werden we geëscorteerd naar het thuisvak. We waren enorm blij want dit betekende dat we dat we tussen de supporters van Piast konden zitten en uitstekend zicht hadden op de wedstrijd. Het enige nadeel was dat wederom, net als bij Stal Brzeg en vermoedelijk wegens Covid, er geen enkele mogelijkheid was om iets van eten of drinken te kopen. We waren dit keer wel iets beter voorbereid en hadden al wat te drinken bij de hand, maar het was niet veel. Het ‘stadion’ was bijzonder en knus. Aan de overkant en linkerkant waren struiken en bomen, aan de rechterkant het enige trainingsveld van de club. Een aardig deel van de tribune was bedekt met dak en het werd steeds voller om ons heen. Pal aan de andere kant was een torentje dat leek op een boswachters hut, met daarop het scorebord gespijkerd. Aan de zijkant van het clubgebouw zagen we een bord met daarop de trotse geschiedenis van de club die sinds 1946 bestaat, met allerlei teamfoto’s van verschillende jaren. Er was nergens een fanshop te bekennen, waarschijnlijk is de club te klein of is het afgesloten in verband met Covid.
We zaten er klaar voor. Piast Zmigrod tegen Polonia Stal Swidnica. Onder het dak was vrijwel geen plekje meer beschikbaar toen de scheidsrechter floot voor het begin en iedereen zat naast elkaar, alsof Covid niet bestond. De wedstrijd begon erg matig, maar Piast was wel de betere. Dit resulteerde tot aardig wat kansen maar geen goals. In de eerste helft konden twee spelers zich heel duidelijk onderscheiden van de rest. Dat waren aanvoerder Szymon Soltynski en buitenspeler Eryk Moryson. Soltynski verdeelde het spel aardig en kwam regelmatig in de positie om te scoren. Moryson speelde de sterren van de hemel aan de rechterkant van het veld. Zijn acties en doorzettingsvermogen zorgde voor veel problemen aan de kant van Polonia Swidnica. In de extra tijd van de eerste helft maakte Piast Zmigrod terecht de 1-0 via Soltynski en het publiek ging gigantisch tekeer. Vlak achter ons was de harde kern te vinden en dat lieten ze merken ook. Het was een gemoedelijke sfeer in de eerste helft en iedereen leek veel zin te hebben in de tweede helft.
Na de rust ging Piast door met aanvallen maar kreeg Swidnica ook steeds meer kansen. Uiteindelijk schoot Renato de 1-1 binnen en stonden de teams weer gelijk. Veel fans van Piast begonnen te schelden en er was duidelijke woede zichtbaar. De sfeer werd al helemaal grimmig toen bleek dat er familie van een speler van Polonia Swidnica op de tribune zat. Met name werd één vrouw het doelwit van de harde kern en werden er richting haar om de paar seconden Poolse scheldwoorden geschreeuwd. Vooral het woord ‘kurwa’ was erg populair. Wij zaten middenin deze ontaarde situatie maar gelukkig leek de harde kern zich niet verder te roeren richting haar. Op het veld was Piast nog altijd de baas en er waren vele kansen die onbenut bleven. Eryk Moryson speelde deze helft aan onze kant van het veld en we hadden dus goed zicht op hoe goed hij werkelijk was. Ik overdrijf niet als ik zeg dat hij makkelijk mee kan op het tweede of zelfs eerste niveau van Nederland. Deze speler heeft alles wat een goede buitenspeler nodig heeft. Als ik scout van een club zou zijn, dan wist ik het wel. Op de tribune werd de vijandigheid alsmaar heftiger met constante provocaties richting de scheidsrechter en spelers van Swidnica. Sommige spelers van de uitclub konden het dan ook niet laten om te reageren op het publiek. Op het veld zelf liepen de emoties ook hoog op en kon er meerdere keren echt wel rode kaart getrokken worden. Er vielen helaas geen goals meer, ondanks meerdere pogingen van Moryson en Soltynski om iets te forceren. Het publiek was niet blij met het resultaat, maar kon er wel mee leven. De spelers van Piast gingen nog even langs het publiek voor een handje en liepen het clubgebouw in.
Een enerverende belevenis in het zuidwesten van Polen. De week na de vakantie besloot ik de club te mailen of ik een shirtje met bedrukking van Moryson kon krijgen. Inclusief bedrukking en verzending zou dit slechts zestig euro kosten. De teammanager van de club vertelde mij dat ik de eerste buitenlander ooit zou worden met een shirt van de club en hij was gevleid door de interesse. Drie weken later kwam het shirt binnen. De teammanager had ook nog een cadeautje bij het shirt gedaan, een groot vaantje van de club. Het shirt zelf is super druk met zo’n tien sponsors erop, wat valt te begrijpen aangezien het een erg kleine club is dat blij is met alle sponsors die het kan krijgen. Mij maakt het zelf niet heel veel uit, het gaat mij meer om het verhaal erachter. Het logo van de club is wel schitterend en lijkt veel op het stadslogo van Zmigrod. Zelf heb ik ook nog meerdere keren contact gehad met Moryson, hij vindt het een zeer mooi gebaar en is heel blij met alle lof van die ene buitenlandse fan uit Nederland. Het motiveert hem om nog beter te worden en hij heeft me uitgenodigd om nog een keertje te komen als ik in Polen ben. Ik kijk er dan ook zeker naar uit om zo snel mogelijk deze club weer te bezoeken. Het heeft een fanatieke aanhang, mooi complex, betrokken spelers en de club ligt op een prima locatie. Hopelijk kan ik komende zomer voor de vierde zomer op rij naar Wroclaw en dan zit een bezoek aan Piast Zmigrod er hoe dan ook in!
Wedstrijdverslag
Datum: 15-08-2020
Uur: 17.00u
Weer: 24gr.
Transport: Trein
Land: Polen
Plaats: Zmigrod
Wedstrijd: Piast Zmigrod - Polonia Stal Swidnica
Competitie: III Liga Groep 3 (4de divisie)
Stadion: Stadion OSiR w Żmigrodzie
Publiek: 800~
Capaciteit: 900~
Sfeer: 8/10
Prijs: 2.20eu
Ticket: Origineel
Bier: -
Uitslag: 1-1
Uitblinker(s): Eryk Moryson
Wedstrijdverloop:
‘45 1-0 Szymon Soltynski
‘58 1-1 Renato